مطمئناً کنسرت ها و فیلم ها فعالیت های گروهی خوبی هستند ، اما اینطور نیست دارند گردش گروهی باشد به نظر می رسد اکثر مردم به تنهایی به کنسرت یا تماشای فیلم نرفته اند - و اگر نرفته اید ، آن را از دست می دهید. شاید عجیب به نظر برسد ، اما دادن اجازه به خودم برای انجام چنین کارهایی به تنهایی یکی از بهترین کارهایی بود که می توانستم برای خودم انجام دهم.
وقتی من دیگر منتظر نماندم تا دیگران بخواهند با من به کنسرت بروند ، چند اتفاق رخ داد: اول ، من توانستم بیش از هر زمان دیگری به برنامه های نمایشی بروم. ثانیاً ، من به خودم اجازه دادم که در برابر تجربیاتی که در غیر این صورت تجربه نمی کردم ، باز باشم. و سوم ، من چیزهای زیادی درباره خودم و آنچه برایم مهم است آموختم. رفتن به کنسرت با دوستان برای من هنوز هم سرگرم کننده است ، اما در اینجا دلیل این است که من صادقانه ترجیح می دهم تنها به این کار بپردازم - و چرا شما فقط می خواهید آن را امتحان کنید.
لازم نیست با کسی هماهنگ شوید
به آخرین باری که با دوستان خود به یک کنسرت رفته اید فکر کنید. چقدر برای شما دشوار بود که مطمئن شوید همه می توانند بروند ، قسمتی را برای نشستن یا ایستادن انتخاب کنید ، هزینه بلیط ها را پرداخت کنید ، و وسیله نقلیه را برای رسیدن به آنجا مشخص کنید؟ و سپس مسئله برخورد با فروش بلیط ها وجود دارد در صورتی که کسی در گروه شما دیگر نتواند به آن برسد. اگر به نظر شما اصلا استرس زا بود (می دانم من مطمئناً انجام شد) سپس خبر خوب: نیازی نیست که آن را تحمل کنید.
یکی از آزادی بخش ترین چیزها این است که تصمیم بگیرید می خواهید به سراغ کاری بروید ، و فقط ، خوب… رفتن به برای تحقق این امر نیازی به ارسال ایمیل یا ارسال پیام به کسی ندارید و مجبور نیستید برنامه ای غیر از آنچه باید انجام دهید مشخص کنید شما می خواهم آن شب را انجام دهم من فکر می کردم هر زمان که به یک کنسرت می روم باید شخصی را با خود داشته باشم و بسیاری از نمایش های شگفت انگیز را از دست دادم زیرا یا دوستانی که می خواستند بروند ، یا دوستانی که می خواستند ، نداشتم ، اما نمی توانستم ' تاریخ نگذارید اکنون که به گذشته نگاه می کنم ، پشیمانم که چنین حسی داشتم - در تمام این مدت ، می توانستم به تنهایی به نمایش ها بروم ، اجراهای فوق العاده را تجربه کنم و خاطرات خوبی را رقم بزنم.
شما آزاد هستید که احساسی باشید.
خوب ، در اینجا نگاه داغ من این است: رفتن به کنسرت با افراد دیگر این است فقط اگر افرادی که به آنها اهمیت می دهید به اندازه شما به نوازندگان اهمیت می دهند ، مفرح است. اگر دوستانی را استخدام می کنید تا با شما برای دیدن گروه مورد علاقه خود بروند ، و به نظر می رسد که آنها زمان خوبی را سپری نمی کنند (در حالی که شما در بالای ریه خود آواز می خوانید) ، این فقط باعث دمپر شدن کل می شود. برای شما نشان دهد
از اعتراف به اینکه من کنسرت کنسرت هستم خجالت نمی کشم - وقتی گروه یا خواننده ای را می بینم که وابستگی شدیدی به آن دارم ، برایم سخت است که احساسی نشوم. هیچ چیز بهتر از این نیست که آن ارتباط قوی را با هنرمندی در نمایشگاه خود داشته باشید و بدانید که بهترین دوست شما در کنار شماست ، اما اگر به دوستان خود نگاه کنید و آنها فقط ایستاده باشند ، خسته شده اید؟ واقعا ارزش نداره اگر تنها بروید ، می توانید از همه این عجایب اجتناب کنید - و اشک های شاد خود را در آرامش گریه کنید.
ممکن است با افراد فوق العاده جدیدی ملاقات کنید.
در تمام مواقعی که به تنهایی به کنسرت رفته ام ، هرگز احساس نکرده ام که واقعاً تنها هستم. من با افرادی در صف انتظار برای ورود به سالن ها دوست شده ام ، با اطرافیانم در مورد آهنگ های مورد علاقه مان ارتباط برقرار کرده ام و قبل و بعد از نمایش با افراد واقعا جالبی صحبت کرده ام. با برخی از آنها در ارتباط هستم ، برخی دیگر را بعد از اتمام برنامه دیگر ندیدم ، اما تجربه صحبت با افرادی که به اندازه من به یک مجری خاص اهمیت می دهند؟ بسیار گرانبها.
وقتی با گروهی از دوستان خود به یک کنسرت می روید ، به آسانی می توانید در مکالمات و تجربیات خود غوطه ور شوید که واقعاً به اطراف خود نگاه نکنید و نبینید که چه کسی دیگری آنجاست. البته تنها بودن به این معناست که باید از محیط پیرامون خود آگاه باشید ، اما اگر به آن علاقه دارید ، این بدان معناست که می توانید دوستان جدیدی پیدا کنید و کارهایی را تجربه کنید که در غیر این صورت اگر در محاصره افراد قرار بگیرید ، نمی توانید انجام دهید. شما از قبل می دانید
گاهی اوقات این مربوط به مراقبت از خود است.
برای من ، تنها رفتن به کنسرت برای سلامت روان من نیز مفید است. من حملات اضطرابی دارم و یکی از بزرگترین چیزهایی که باعث ایجاد احساس وحشت می شود ، جمعیت است. مگر اینکه در یک مکان بیرونی باشم ، هرگز مرا در جلو و مرکز نخواهید دید - ترجیح می دهم به پهلو بایستم تا اگر احساس خستگی می کنم بتوانم راحت تر خارج شوم. موسیقی برای من واقعاً مهم است و من دوست دارم گروه های مورد علاقه ام را به صورت زنده ببینم - چه کسی این کار را نمی کند - اما من همچنین بسیار آگاه هستم که سلامت روان من حرف اول را می زند.
این احساس ناگهانی مجبور به ترک برای من زیاد اتفاق نمی افتد ، اما رفتن به کنسرت با افراد دیگر فشار زیادی به من وارد می کند تا بمانم ، حتی اگر دیگر حوصله آن را ندارم. درخواست ترک باعث می شود احساس گناه کنم زیرا به طور بالقوه زمان خوب شخص دیگری را خراب کرده است ، و در مواردی که من آن را کنار گذاشته ام ، همیشه بعد از آن احساس می کنم نه چندان عالی. تنها رفتن این فشار را از من دور می کند ، که باعث می شود آواز خواندن و لذت بردن از نمایش بسیار آسان شود. مهم است که توجه داشته باشیم که آنچه برای من کار می کند ، ممکن است برای دیگران کار نکند. دوستانی دارم که با اضطراب نیز سر و کار دارند و می دانم که تنها رفتن باعث می شود حال آنها بدتر شود. همه چیز مربوط به چیزی است که برای شما منطقی است.
آیا تا به حال به کنسرت - یا فیلم ، یا شام ، یا سفر - به تنهایی رفته اید؟
